Słowniczek

Najczęściej występuje jako instrument finansowy oparty na kursie złota lub jako złoto w formie fizycznej. W przypadku Instrumentów finansowych wyróżnić można kontrakty terminowe zawarte na złoto, jak i fundusze które posiadają ekspozycje na złoto. Złoto w postaci fizycznej to złote sztabki i monety bulionowe, które spełniają konkretne wymogi a ich wartość jest zbliżona do ceny spot złota.

Definicja złota inwestycyjnego na podstawie: Art. 121. Pojęcie złota inwestycyjnego, Dz.U.2018.0.2174 t.j. - Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
„1. Ilekroć w przepisach niniejszego rozdziału jest mowa o złocie inwestycyjnym, rozumie się przez to:

1) złoto w postaci sztabek lub płytek o próbie co najmniej 995 tysięcznych oraz złoto reprezentowane przez papiery wartościowe;
2) złote monety, które spełniają łącznie następujące warunki:

a) posiadają próbę co najmniej 900 tysięcznych,
b) zostały wybite po roku 1800,
c) są lub były obowiązującym środkiem płatniczym w kraju pochodzenia,
d) są sprzedawane po cenie, która nie przekracza o więcej niż 80 % wartości rynkowej złota zawartego w monecie.

Złote monety wymienione w spisie ogłaszanym co roku w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej spełniają warunki określone w ust. 1 pkt 2 przez cały rok obowiązywania spisu. Złotych monet, o których mowa w ust. 1 i 2, nie traktuje się jako przedmiotów kolekcjonerskich o wartości numizmatycznej. Jeżeli złoto inwestycyjne spełnia powyższe wymogi to w przypadku osób prywatnych lokujących swoje oszczędności na terenie UE nie są zobowiązani do zapłacenia podatku VAT w wysokości 23% po upływie 6 miesięcy od dokonania inwestycji.”

Tak samo jak w przypadku złota inwestycyjnego są to instrumenty finansowe oparte na kursie srebra i srebro w formie fizycznej (sztabki oraz monety). Istotną różnicą, że w przypadku srebra inwestycyjnego wymagana jest najwyższa próba, czyli 999,9. Srebro inwestycyjne powinno także przedstawiać wartość jak najbliższą cenie spot, która w Polsce jest powiększona o podatek VAT w postaci 23%. W odróżnieniu do złota inwestycyjnego niestety srebro inwestycyjne jest opodatkowane, ale należy pamiętać, że potencjał % wzrostu wartości jest znacznie większy niż złota.

Inaczej także monety lokacyjne lub inwestycyjne. Są to monety wybite z metali szlachetnych. Rynek zdominowany jest przez monety ze złota, srebra, platyny oraz palladu. Najbardziej popularne monety inwestycyjne wykonane są ze złota oraz srebra. W tym przypadku są bite tylko na cele inwestycyjne, czyli lokatę kapitału. Monety bulionowe można spotkać z nominałem lub bez. Wszystkie posiadające nominał są praktyczniejsze, gdyż pełnią funkcję środka płatniczego i łatwiej można je przewozić poza granice kraju. W przypadku braku nominału podana jest zawartość kruszcu (waga i próba). Nakład wszystkich monet zależy głównie od popytu inwestycyjnego.

To zawartość „czystego pierwiastka” w stopie z jakiego został wykonany produkt inwestycyjny. Ze względu na fakt, że czyste złoto to metal bardzo rozciągliwy oraz miękki, często w produktach inwestycyjnych koniecznością jest dodania jakiegoś innego metalu. Zapewnia to większa odporność produktu inwestycyjnego.

Próba złota jest wyrażana w promilach. Wprowadzono pewną standaryzację w tym aspekcie. Najwyższa możliwa próba wynosi 999 (99,9% czystego złota). Produkty inwestycyjne powinny być o jak najwyższej próbie. W przypadku monet bulionowych możemy spotkać także próbę 916. Produkty inwestycyjne muszą spełniać pewne wymogi, aby były postrzegane w kategorii metali inwestycyjnych.

Jedna uncja trojańska to najczęściej spotykana miara wagowa w przypadku metali szlachetnych, głównie złota i srebra. Wynosi dokładnie 31,1035 gramów.

Jest to przezroczyste opakowanie wykonane z mocnego tworzywa sztucznego. Najczęściej ten rodzaj certyfikowanego opakowania wykorzystywany jest do przechowywania sztabek złota. Bardzo często stanowi to jej nieodzowny element, gdyż tym samym jest to certyfikat, posiadający dane takie jak nazwa mennicy, próba złota, waga sztabki złota, numer seryjny sztabki i podpis mincerza.

To grupa metali, która charakteryzuję się nadzwyczaj wysoką odpornością na większość kwasów, między innymi kwasu solnego oraz kwasów beztlenowych. Metale szlachetne są pod pewnym względem wyjątkowe, gdyż nie ulegają korozji. Wpływa na to brak reakcji (lub bardzo słaba reakcja) z innymi pierwiastkami oraz wodą. Do grupy metali szlachetnych zaliczamy platynowce, czyli ruten, pallad, rod, iryd, osm oraz platynę, a także dwa metale z grupy miedziowców, które cieszą się największym popytem inwestycyjnym, czyli srebro i złoto. Natomiast sama miedź, z powodu wyższej reaktywności, jest zaliczana do metali półszlachetnych. Metale szlachetne są zaliczane do metali nieżelaznych ciężkich.

Jest to produkt korozji atmosferycznej miedzi oraz jej stopów. Powstaje najczęściej ze względu na wilgotne środowisko. Powierzchniowa warstwa patyny, która może pojawić się dosyć często na srebrze (poprzez złe przechowywanie itp.) tworzy powłokę koloru od jasnozielonego do szarozielonego.

Jednostka masy używana głównie w jubilerstwie do określania wielkości kamieni i pereł, a także czystości złota (zawartości złota w stopie). 1 Karat stanowi 1/24 zawartości wagowej złota w danym stopie. Oznacza to, że złoto 24-karatowe to próba 1000 (999,9), 23-karatowe – 958, 22-karatowe – 916, 18-karatowe – 750, 14-karatowe – 585, 12-karatowe – 500, 10-karatowe – 417, 9-karatowe – 375, 8-karatowe – 333. W przypadku produktów inwestycyjnych bardziej powszechne jest podawanie wartości w promilach, gdyż podawanie wartości w kartach jest wykorzystywane głównie w branży jubilerskiej.

Monety wykonane/zawierające metale szlachetne (w większości przypadków złoto i srebro) wybite w głównej mierze, aby uczcić ważne wydarzenie lub osobistość. Mogą mieć także zadeklarowany nominał. Wartość zawartego kruszcu nie stanowi głównego składnika ceny, ponieważ (w odróżnieniu od monet bulionowych) na ich wartość wpływają przede wszystkim bieżące trendy rynkowe i popyt ze strony kolekcjonerów.

Londyńskie Stowarzyszenie Rynku Kruszców. Jedna z najważniejszych instytucji z punktu widzenia każdej osoby zainteresowanej rozpoczęciem inwestycji w złoto, jak i dla inwestorów już obecnych na rynku złota.

LBMA jest także nazywana Londyńską Giełdą Złota. Do LBMA należą najważniejsze instytucje, które są związane z metalami szlachetnymi. Są to głównie duże międzynarodowe banki, producenci sztab oraz monet bulionowych, jak i rafinerie. Do tej grupy mogą się zaliczać także dostawcy usług profesjonalnego przechowywania oraz transportu, a czasami niektórzy wytwórcy biżuterii.

LBMA stanowi zatem instytucję, której główną aktywnością jest wyznaczanie i nadzorowanie różnego typów wymogów dotyczących jakości oraz bezpieczeństwa produktów obecnych na Londyńskim Rynku Kruszców. Gdyby rynek złota został pozbawiony nadzoru ze strony takich instytucji jak LBMA, spowodowałoby to, że stałby się on znacznie mniej przewidywalny. Wpłynęłoby to jednocześnie na wycofanie się części inwestorów, a tym samym na osłabienie wartości złota jako produktu inwestycyjnego.

Stanowi bardzo istotną rolę w potwierdzeniu wiarygodności danego producenta. Tym samym stanowi to bardzo istotny czynnik podczas wyboru produktów inwestycyjnych, gdyż po prostu łatwiej jest później wyjść z inwestycji w produkt posiadający renomowaną akredytację. Spełnienie warunków akredytacji LBMA nie jest łatwym zadaniem i w zasadzie możliwe jest tylko przez „największych producentów”, gdyż muszą oni między innymi: produkować co najmniej 10 ton złota albo 50 ton srebra rocznie oraz produkować sztabki i monety o konkretnej próbie. Ma to także niebagatelny wpływ na ich postrzeganie przez inwestorów – w tym miejscu należy zaznaczyć, że to jest nie tylko ważne z perspektywy podmiotów, ale także inwestorów indywidualnych. W przypadku większego producenta istnieje większa szansa, że jego produkt ma wyrobioną markę i cieszy się popularnością w większej ilości miejsc lub na całym świecie.

Cena bieżąca, po której zawierane są transakcje kupna/sprzedaży na rynku. W przypadku metali szlachetnych należy zdać sobie sprawę z tego, że aktualna cena zawsze zależy właśnie od kontraktów terminowych zawieranych przez kupujących oraz sprzedających. Dlatego też największe podmioty są w stanie wpływać cenę spot poprzez manipulowanie kontraktami terminowymi. Oznacza to, że cena spot nie odzwierciedla rzeczywistego popytu inwestycyjnego.